Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Ξέσπασμα.

Κανονικά τώρα θα έπρεπε να γράφω έκθεση για τον ελεύθερο χρόνο.
Μάλιστα.Κι εγώ γράφω εδώ.
Πολύ ωραία πάμε,θα έλεγε η μανα μου αν με έβλεπε.
ΌΧΙ δεν πάμε ωραία.
Βασικά, δεν πάμε καθόλου.Πουθενά.
Απλά επιβιώνουμε.
Αυτή δεν είναι ζωή.
Ελεύθερος χρόνος είπατε;
Κι εγώ γιατί δεν τον βλέπω;
Δεν γουστάρω να γράψω έκθεση βραδιάτικα για κάτι το ανύπαρκτο,τι να κάνουμε;
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να γίνω ένα ακόμα ρομποτάκι για να χαιδεύω τα αυτιά της εξουσίας.
ΒΑΡΕΘΗΚΑ!
Βαρέθηκα να με βλέπει και να μην καταλαβαίνει τίποτα.
Βαρέθηκα να τα περνάω όλα μόνη μου.
Σε χρειάζομαι στην ζωή μου,μπορείς να το καταλάβεις;
Κοίτα που βρέθηκα να μιλάω πάλι για σένα...
Τελικά κάθε μου σκέψη εσένα έχει αφορμή..
Ας σου μιλήσω λοιπόν όπως κάνω κάθε βράδυ τους τελευταίους 3 μήνες...
Ξέρεις,προχτές ξέσπασα μετά απο 3 μήνες βουβού πόνου.
Έκλαψα όσο δεν έχω ξανακλάψει ποτέ στην ζωή μου.
Έκλαψα για όλα και για τίποτα.
Για μένα που αλλάζω,για σένα που δεν έχω,για την μοναξιά που νιώθω όλο και πιο πολύ να με κατακλύζει.
ΦΟΒΑΜΑΙ.
Μ'ένα φτερό πως θα πετάξω;
ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ.
Απλά να είσαι δίπλα μου.
Τίποτε άλλο δεν θέλω.
Να ξέρω πως νοιάζεσαι μόνο.
Ίσως  νιώθεις κι εσύ έτσι.Βλέπω το βλέμμα σου που για μερικές στιγμες γίνεται μελαγχολικό.
Γιατί να βασανιζόμαστε μικρό μου;
Γιατί κι άλλος πόνος;
Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.Ειδικά τώρα.
Μόνο εσύ με καταλαβαίνεις και μόνο εγώ σε καταλαβαίνω πραγματικά.
Έχουμε έναν δικό μας τρόπο επικοινωνιας και το ξέρεις...
Τέλως πάντων..
Δεν ξέρω πως κατέληξα να μιλάω για σένα-όπως πάντα-,όμως δεν θα σβήσω αυτά που έγραψα.
Βαρέθηκα να με βάζουν σε καλούπια!
Ας είμαι ο εαυτός μου εδώ τουλάχιστον..


Καληνύχτα,
Έχω να γράψω και μια έκθεση βλέπετε =/



Κρίστ..

7 σχόλια:

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Καλή μου αυτός ο χώρος είναι δικός σου για να γράφεις ότι πραγματικά θες!!! Για αυτό λοιπόν μην σβήνεις τίποτα από αυτά που σου βγαίνουν να γράφεις!!! Τα αυθόρμητα είναι και τα πιο αληθινα!!!!

Όσο για την εκθεση...επιστημονικής φαντασίας... τι να σου πω!!! Εγω μετά το λύκειο κατάλαβα τι σημαινει "ελευθερος χρόνος"....

"Μυστικά" φιλιά!!!!

Marie είπε...

Μικρή μου χάρηκα πολύ που είδα πως δεν θέλεις να γίνεις ένα ακόμα ρομποτάκι. Χαίρομαι όταν νέα παιδιά έχουν τέτοιες ιδέες! Δεν είμαστε η γενιά του καναπέ όπως λένε και εγώ θα το φωνάζωωω!!! ;)

Λοιπόν όπως ξέρεις ΔΕΝ υπάρχει ελεύθερος χρόνος στο σχολείο και ειδικά στο λύκειο και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να βρίσκουμε μικρές στιγμές ευτυχίας μέσα απο κάτι που μας κάνει χαρούμενους! Εμένα στην τρίτη λυκείου και ειδικά στις παννελαδικές υπήρχε ένα τραγούδι που μόλις το άκουγα έφευγαν όλες οι σκέψεις απο το μυαλό μου και χαλάρωνα π.χ.

Να μην χάνεις την αισιοδοξία σου ποτέ! Και να ξέρεις οτι μπορεί κάποια στιγμή να χάσουμε τον εαυτό μας αλλά επιβάλλεται να τον ξαναβρούμε! Πολλά φιλιά!!! :D

Ανώνυμος είπε...

ακουμε, συννεφάκι; πάλι βρέχει εγω περιμένω το ουράνιο τόξο να βγει.
φιλάκια.

ziggy είπε...

gamwto kai egw prepei na diavasw istoria kai viologia gt grafw...k egw prepei n grapsw ek8esi gia tin eutixia...geloio...pou na 3erw pws einai afou dn exw niwsei sxedon pote etsi?...ti sou lew twra...ton skeftomai sinexia...dn feugei me tipota apto mialo...kai as eimai me allon...pote dn simaina kati g ekeinon...o allos me agapaei san trelos...egw dn 3erw...dn 3erw tipota pia...auta...soz pou sta eipa...apla mou 8imises emena...

Ανώνυμος είπε...

η ζωή δεν έχει κανόνες..ούτε το μυαλό κλειδαριά...
ο χρόνος κατάντησε θησαυρός και εμείς ληστές...

καλημέρα

Χριστίνα είπε...

συγγνώμη που άργησα να απαντήσω αλλά ΄κάναμε format στον υπολογιστή =)
σας ευχαριστώ όλους..ο καθένας μας κουβαλάει την δική του ιστορία..και δεν είναι εύκολο να ξεφύγουμε απο αυτην..πάντα θα τον κουβαλάω μέσα μου,κι ας μην μένει ελεύθερος χρόνος..γι αυτόν πάντα βρίσκω..να γεμίσει το ράγισμα στην καρδιά μου =)


ουράνια φιλιά!

Κάπου πάνω απ το ουράνιο τόξο.
Κρίστ.

_Mαρία_ είπε...

Όντως δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος για τα παιδιά πλέον.
Να έχεις κουράγιο και να μην απελπίζεσαι όμως! :)
Όσο γι' αυτόν, περνάω τα ίδια...