Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Πάντα σε γυρνάει κάτι απ το χτες.

Είναι κάτι στιγμές που χωρίς να το θες ο νου σου πάει σε εκείνο το πάνω ράφι..Σ εκείνο που επίτηδες είναι ψηλό για να μην το φτάνεις εύκολα...Έτσι και σήμερα..Πήρα μια καρέκλα και ανέβηκα..Τράβηξα στην τύχη ένα από τα 5 μου ημερολόγια..Το δεύτερο ήταν...Έκτη δημοτικού με πρώτη γυμνασίου..Αν θα έπρεπε να βάλω έναν τίτλο σε αυτά τα χρόνια θα ήταν ''Καλομοίρα'' ή ''Μια ξαφνική αλλαγή''..Ο πρώτος τίτλος ταιριάζει καλύτερα στην έκτη δημοτικού και στο κόλλημά μου με την Καλομοίρα και τα ''φιλά-κιαααα'' της.Ο δεύτερος στην 1η γυμνασίου όπου προσπαθούσα να δείξω το τελείως αντίθετο απο αυτό που ήμουν στο δημοτικό μπας και με αποδεχτούν...Όλα αυτά αποτελούν παρελθόν πια...Παρατήρησα όμως μια σελίδα..Την διάβασα και ένα ρίγος με διαπέρασε..Γιατί τελικά δεν έχουν αλλάξει όλα..

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2006
Το να είσαι σε διακοπές δεν είναι εύκολο πράγμα αγαπητέ και σιωπηλέ μου Άρη!(έτσι έλεγα το ημερολόγιό μου απο το di-ary).Συγγνώμη,ελπίζω να μην προσβλήθηκες τώρα.Το να είσαι σιωπηλός είναι φυσικό για σένα,τα ημερολόγια δεν μιλούν ποτέ.Όμως μερικές φορές θα μου άρεσε να μιλούσες λιγάκι ή να μου άφηνες μικρά σχόλια δίπλα σε όσα γράφω,σαν αυτά που σημειώνει η μάγισσα Ζαφείρω στην άκρη των εκθέσεων.Ξέρω κ εγώ,ίσως θα μπορούσες να μου δίνεις καμιά συμβουλή,να μου λες αστεία ή να μου απαντάς.Πάντως είσαι πολύ καλός που πάντα ακους όσα σου γράφω.Και αυτό με βοηθάει το ίδιο..Τέλως πάντων,όπως κατάλαβες πανέξυπνέ μου Αρούλη βαριέμαι φοβερά.Αλλά δεν θέλω να ανοίξουν και τα σχολεία.Ποιός έχει όρεξη για διαβάσματα και διαγωνίσματα στην μέση του χειμώνα;Ίσως ο Δ. αλλά πάντως όχι εγώ.Τώρα που το σκέφτομαι δεν σου έχω μιλήσει γι αυτόν.Απο τότε που μπήκα στο γυμνάσιο ο Δ. κι εγώ έχουμε γίνει πολύ καλοί φίλοι.Μιλάμε πολύ στην αυλή αλλά και έξω από το σχολείο.Φυσικά ο Γ. και ο Ρ. κάνουν σαν βλάκες και λένε ότι ο Δ, κι εγώ τα έχουμε κλπ.Όμως είμαστε μόνο φίλοι και αυτό είναι πολύ όμορφο και πολύ παράξενο.Αν μια μέρα στο σχολείο λείψει η Φ. ή η Ε.για να σου δώσω ένα παράδειγμα,εγώ στεναχωριέμαι λιγάκι.Αλλά αν μια μέρα λείψει ο Δ. μου έρχεται κάτι σαν ζάλη,σαν η απουσία του να είναι πιο μεγάλη,πιο,πως να το πω..επικίνδυνη..Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις αλλά προσπαθώ να σου εξηγήσω.Τέλως πάντων καλέ μου Άρη,αποφάσισα να σου γράφω πιο πολύ γι αυτόν μόλις ανοίξουν τα σχολεία κι ελπίζω να μην σε πειράζει.Κατά βάθος είμαι σίγουρη ότι δεν σε πειράζει γιατι εσυ κι εγώ πάντα είχαμε τα ίδια γούστα!Πάω στην γιαγιά!Γειά σου!


Πώς γίνεται μετά από τόσα χρόνια αυτό το αίσθημα να μένει ίδιο;Και τελικά τι είναι;Αγάπη ή απωθημένο;
Ποτέ δεν θα μάθω..
Πόσο καιρό έχω να γράψω ημερολόγιο;Ένα χρόνο και παραπάνω..Δεν έχω το κουράγιο πια..Τότε όλα ήταν ξεκάθαρα..Τώρα όλα είναι μπερδεμένα..Για τι να πρωτογράψω;Τι είναι η αλήθεια και τι το ψέμα;Πως ξεχωρίζουμε την αγάπη απο ένα απλό απωθημένο;

ΠΩΣ;




ΥΓ.Στην φωτογραφία είμαι εγώ 6 χρονών.Μόνο όταν μου έδιναν κάτι να διαβάσω έπινα το γαλα μου :P



Kρίστ.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Kαλά να είσαι =)

Έχω ακόμα πολλά που θέλω να σου γράψω
Νιώθω πως δεν άλλαξα και ούτε ποτέ θα αλλάξω
όμως το τελευταίο που σου στέλνω είναι γράμμα
και μάθε καλά άλλο ένα πράμα
αν και έχει περάσει απo τ' αντίο ένας χρόνος
δε θέλω συντροφιά γουστάρω που 'μαι μόνος
κι αφού ακόμα απάντηση δεν έχω πάρει
θα φταίει που δοκιμάσαμε με πειραγμένο ζάρι
θα φταίει που κυνήγησα κάτι καλά κρυμμένο
βαρέθηκα όμως θαύματα ακόμα να γυρεύω
κι αφού ούτε ένα oνειρο δεν μου έκανε την χάρη
ας φύγουνε όλα μακριά ο διάολος να τα πάρει
μάλλον δεν έκανα εγώ για τέτοιες καταστάσεις
ούτε μπορούσα να σταθώ σ'αυτές τις περιστάσεις
δεν ξέρω ποιό ήταν τελικά απο όλα το καλό μου
μα ξέρω έπαιξες καλά με τον εγωισμό μου
δε γράφω τίποτα άλλο ο χρόνος θα δικάσει
τις λύπες μας και τις χαρές θα τις ξαναπεράσει
θα βρεί άλλο τρόπο για πει την ετυμηγορία
και με μοναξιάς ποινή θα λήξει η ιστορία
κλεινοντας να προσέχεις τίποτα αλλο μη σε νοιάζει
εσύ να σαι καλά για τα άλλα δεν πειράζει
κι αν βρείς κάτι μια φορα εμάς να σου θυμίζει
κόψτου αμέσως τα φτερά καθόλου μην ελπίζει.. 



Προσπάθησα όμως..
Έκανα αυτό που ήθελες..
ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑ..
Τελικά όμως τίποτα δεν εκτιμάς..
κρίμα..ίσως εγω κατάλαβα λάθος..




Κρίστ.





Πόσο με εκφράζει αυτό το τραγούδι <3

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Ζωή για σένα,χωρίς εσένα.

Τόσο πολύ σ αγαπώ που μπορεί και να μάθω μακριά σου για σένα να ζω..
Ανιδιοτελής αγάπη..Αυτό είναι;
Δεν ξέρω..Πάντως αυτός ο στίχος με εκφράζει απόλυτα.
Θα χαθούμε συννεφάκι..Θα χαθούμε..Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις..Τίποτα δεν είναι ίδιο μετά το σχολείο..Και εμάς οι συζητήσεις μας πάντα στηριζόταν σε αυτόν τον χώρο..Αγωνία για το μέλλον μας και όλα τα συναφή..Και όταν αυτό το μέλλον έρθει;Τότε τι;Για τι θα συζητάμε;Για εμάς ίσως...Κάτι που έπρεπε να το είχαμε κάνει εδώ και πολύ καιρό..Πάντα όμως έβρισκες αφορμές και συζητούσες για πολύ διαφορετικά πράγματα..Κι εγώ το ίδιο..
Ναι,θα χαθούμε..Είδη σε έχω χάσει.Όμως θα σε ξαναβρώ,μην το ξεχνάς ΠΟΤΕ αυτό..Τίποτα δεν τελείωσε συννεφάκι..ΤΙΠΟΤΑ.''Δεν υπάρχουν αντίο στον δρόμο μας μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού..''Μην με ρωτάς πότε θα σε ξαναβρώ..Σε μια βδομάδα,σε 10 χρόνια;Ποιός ξέρει;
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως θα σε αναγνωρίσω από την πρώτη στιγμή που θα σε δω..Τώρα, πως θα μου πεις..Υπάρχουν χιλιάδες δικηγόροι με mercedes στν Ελλάδα :P Nαι,αλλά ΚΑΝΕΙΣ τους δεν έχει τα μάτια σου.Κανείς τους δεν θα με κοιτάξει ποτέ όπως με κοίταζες εσύ...ΚΑΝΕΙΣ.

Νομίζω ότι καρφώνομαι ολίγον :P
Τι να κάνουμε;Αυτά έχει η ζωή..
Τελικά το σημαντικότερο που έμαθα απο εσενα ήταν το μοναδικό που δεν ήθελες να κάνω..Να μιλάω για σένα..Να δείχνω πόσο πολύ σε αγαπώ..Χμμ,αδύνατον..Βέβαια σε σένα δείχνω το αντίθετο,αλλά που θα πάει θα το ξεπεράσω και αυτό όπως ξεπέρασα και τόσα άλλα =)

ΥΓ.Τώρα θα έπρεπε να γράφω διαγώνισμα αρχαία και εγώ γραφω εδώ 8)

woohoo :P



Kρίστ.