Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

The pain is here again.


-Μ'αγαπάς;

-'Oσο τίποτε άλλο.

-Είσαι ερωτευμένη μαζί μου;


-Όσο ερωτευμένος είναι κι ο ήλιος  όταν γλυκοφιλάει την θάλασσα...

-Μέχρι που θα έφτανες για μένα;

-Μέχρι το τέλος της ύπαρξής μας.

-Θα μ'αγαπάς για πάντα;

-Και πιο πολύ.

-Κι εγώ.

-Λες ψέματα.

-Δεν με πιστεύεις;

-Όχι.

-Γιατί;

-Γιατί τα μικρά σύννεφα δεν αγαπάνε.Οι άλλοι τα αγαπάνε,για τα όνειρα που τους προσφέρουν βλέποντάς τα ν αλλάζουν μορφές.

-Κι εγώ για σένα τι μορφή έχω;

-Ενός άσπρου τριαντάφυλλου.Πληγώνει άθελά του αυτόν που θέλει να αγαπήσει την ομορφιά του.

-Δεν θέλω να σε πληγώνω.

-Το ξέρω.Γι αυτό είσαι άσπρο..Aγνό κι αμόλυντο..

-Συγγνώμη.

-Μην ζητάς συγγνώμη.

-Σ αγαπώ.

-Μην το λες αν δεν τον εννοείς.Σε παρακαλώ.

-Το εννοώ.Το εννοώ με τον δικό μου τρόπο.Γι αυτό δεν μπορείς να το καταλάβεις.

-Ίσως.Όμως αν δεν λέμε το σ αγαπώ στην ίδια γλώσσα πως θα μπορέσουμε να  ταιριάξουμε τα κομμάτια;

-Με τα μάτια μας.

-Ναι,τα μάτια σου είχαν πάντα μια μυστηριακή δύναμη.Τα δικά μου όμως;

-Και τα δικά σου.Μην τα υποτιμάς.Μπορούμε να τα καταφέρουμε.

-Δεν ξέρω...Αντίο για την ώρα συννεφάκι..

-Ό,τι θες.Αντίο Χριστίνα μου.Εδώ θα είμαι..

-Κι εγώ.

-Τα λέμε λοιπόν.

-Τα λέμε.Κάποτε...

-Κάποτε..Κάτι είναι κι αυτό,έτσι;

-Είναι.Σου δίνει την ελπίδα του ξαναγυρισμού.

-Σ αγαπώ ε;Μην το ξεχνάς.

-Δεν το ξεχνώ.Ούτε εσύ σε παρακαλώ.

-Ποτέ .







Μην λες μεγάλα λόγια αν δεν τα εννοείς.

Πονάει μετά.




Κρίστ.

3 σχόλια:

alitaki είπε...

to -gia panta sagapw dn yparki.den gynete.kanenas den agapai pano apo to ne afto tou.makari to -gia panta mazi na tin zeis esi.kalo vrady.

Ανώνυμος είπε...

μικρή μου φιλη αν εισαι μια καρδιά θλιμμένη σου λεω εισαι μικρή γι αυτό.εκει πάνω στο σύννεφο δεν νιώθεις τα χρώματα τα αρώματα που σου δεινη η ζωη; τα ματια χαρα μου μην τα κοιτάς αν δεν σε κοιτούν. αλλαξε και δες αυτούς που σε κοιτούν που μπαίνουν στον κόπο να παν ταξίδη στο σύννεφο σου.με πολλά φιλιά για μια κόρη που δεν θα εχω ποτέ.

Χριστίνα είπε...

Δεν νομίζω ότι πάει το πόσο πληγώνεσαι με το πόσο μικρός είσαι..
Μερικές φορές στην εφηβεία ίσως τα εξιδανηκεύουμε όλα,όμως αυτό είναι και η κινητήρια πηγή του πόνου μας..
Το μόνο που ξέρω είναι πως πονάω..τίποτε άλλο..και πως αγαπάω..όλα τα άλλα δεν μ ενδιαφέρουν..
Έχω αποφασίσει όμως να βλέπω την ζωή πιο ρεαλιστικά και το κάνω..με το να γράφω όμως καταφευγω στον δικό μου κόσμο..έτσι όπως θα ήθελα να τον ζω..

φιλιά από το ''μικρό''=)

ευχαριστώ κ τους δύο =]

Καπου πάνω απ το ουράνιο τόξο.
Κρίστ.