Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Όνειρα ξεχασμένα.


Έχω πολύ καιρό να γράψω.
Το απέφευγα ίσως...
Έύρισκα ως πρόφαση τα μαθήματα και ποτέ δεν το έπαιρνα απόφαση..Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη..Φοβόμουν..Φοβόμουν τα συναισθήματά μου..Δεν πρέπει να επηρεάζομαι..Όχι τώρα..
Τα λέω λίγο μπερδεμένα σήμερα,ομως έτσι είμαι και εγώ αυτή την εποχή..Μπερδεμένη και φοβισμένη όσο δεν πάει άλλο..
Όλο σκέφτομαι ότι δεν θα περάσω πουθενά,δεν πρόκειται να καταφέρω τίποτα στη ζωή μου..Αλλά και να περάσω ποιο το όφελος;Υπάρχει ζωή μακριά του;
Είμαι διχασμένη..Δεν ξέρω τι μου γίνεται και που βαδίζω..Τι είναι η αλήθεια και τι το ψέμα..Όλα ένα κουβάρι μες στο μυαλό μου..
Όχι,δεν πρόκειται να σε ρωτήσω..Δεν πρόκειται να κάνω κάτι για μένα..Εσύ τώρα είσαι αλλού,και το βλέπω..Εχεις βάλει ένα στόχο και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να σε αποπροσανατολίσω με τις βλακείες μου..Έτσι κι αλλιώς ξέρεις τι νιώθω..Φαίνεται στα μάτια μου..Κι εμείς πάντα είχαμε μια ξεχωριστή επικοινωνία με τα μάτια..Ξέρεις κάτι όμως;Βλέπω αυτή τη φλόγα και στα δικά σου μάτια όμως...Αλλά μόνο στα μάτια σου...Αυτό δεν είναι αρκετό..Τέλως πάντων,απλά όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα ξυπνούν αναμνήσεις απο το παρελθόν μαζί σου και πονάνε..Ίσως να είναι γι αυτό..Ίσως μου περάσει..Ίσως...



Από αλλου ξεκίνησα,αλλού κατέληξα :P
Yπόσχομαι καλύτερα κείμενα στο μέλλον.
Ουράνια φιλιά!



Μεγάλωσα θα πει να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις με αυτό που σ` αρρωσταίνει..


''Χάρις Αλεξίου''




Κρίστ.

9 σχόλια:

Ανέμη είπε...

Γλυκιά μου σε καταλαβαίνω..τα πέρασα κι εγώ αυτά..την ανασφάλεια..τον φόβο..την ματαιότητα όλων αυτών..Ίδιοι φόβοι:αρχικά φόβος για τη σχολή και ύσερα φόβος για ένα μέλλον άδειο και άσήμαντο..Μα ξέρεις τι?Η ζωή έχει ένα περίεργο τρόπο να γεμίζει τα κενά και όταν έρθει η ώρα όλα βρίσκουν το χώρο τους..Και μην τρελαινεσαι που επηρεάζεσαι τώρα,που αποσπάται η προσοχή..δεν είσαι ρομπότ για να νιώθεις μόνο όταν είναι οι περιστάσεις κατάλληλες..
Εγώ πέρισι,ακόμα και τη βδομάδα των πανελληνίων ήμουν χαμένη μέσα σε"σκέψεις-που-δεν-έπρεπε-να-κάνω",μα οσο κι αν φώναζα στον εαυτό μου να συγκεντρωθεί τόσο εκεί έμενε και δεν συγκεντρωνόταν..Δεν είναι όμως τόσο τραγικό..πέρασα..και μάλιστα εκεί που δεν το περίμενα καν..και όλα φαίνονται μακρινά τώρα..
Όσο για τα μάτια και τα βλέμματα,δεν ξέρω ακριβώς την κατάσταση αλλά ισχύει αυτό που σου είπα πρίν,η ζωή δεν θα σ'αφήσει έτσι και γι'αυτό είμαι σίγουρη..είτε θα γίνουν όλα καλά τελικά,είτε θα βρεθεί κάτι άλλο καλό και σωστό..το πιστεύω :)

Χριστίνα είπε...

Έχεις τόσο δίκιο =/
Δεν είμαι η μόνη τελικά..
Μακάρι όμως να μην μπορούσα να σκέφτομαι καθόλου..Θα είχε όμως τότε αξία τελικά;Δεν ξέρω..Θα περιμένω να δω πως θα τα φέρει η ζωή..
Σ ευχαριστώ.. =)

Ουράνια φιλιά!
Κρίστ.

Morpheus είπε...

Ξέρεις, επειδή όλα αυτά τα συναισθήματα τα έχω φρέσκα... Να σου πω μονάχα να μη φοβάσαι... Όχι γιατί όλα θα πάνε καλά... Αλλά επειδή ακριβώς δεν ξέρεις πως θα πάνε... Οπότε δεν αξίζει να στεναχωριέσαι... Αν μπορούσα μονάχα να σου δείξω πόσο πολύ έχει αλλάξει η ζωή και οι σκέψεις μου μέσα σε τόσο λίγο χρόνο... Πως απομυθοποιούνται όλα μες στο μυαλό και την καρδιά...
Κι αλήθεια δεν ξέρω τι συμβαίνει... Αλλά τα πάντα κυλάνε με τρόπους και ρυθμούς που δεν είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς...
(Και οι πανελλήνιες δεν είναι τίποτα, τίποτα απολύτως... Θα το καταλάβεις και μόνη σου...)

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

καλή μου κριστ. να ξέρεις ένα πράγμα: όλα περνάνε σε αυτή τη ζωή. Το μονο που είναι στο χέρι μας είναι να αποφασισουμε ποια ανάμνηση να κρατήσουμε.

Όσο κι αν μας πονά... όσο κι αν μας πληγώνει... αυτά διαμορφώνουν την συμπεριφορά μας.

Δεν είναι κακό να είσαι μπερδεμένη (πιστεψε με, ξέρω ακριβώς αυτό το συναίσθημα). Μακάρι να βρείς γρήγορα την άκρη του νήματος...

"Μυστικά" φιλιά!!!!

Ανώνυμος είπε...

ψιτ φιλια μικρη μου ..........

Χριστίνα είπε...

Ελπίζω γρήγορα να βρω την άκρη του νήματος..Αλλιώςμε βλέπω να μπερδεύομαι στις κλωστές και να μην μπορώ να βγω ποτέ πια...


Ουράνια φιλιά!

Κρίστ.

ziggy είπε...

k egw sthn idia fash eimai...berdema k anasfaleia g ta panta k kiriws g tis panellinies p dinw fetos...kai dn borw n sigedrw8w m tpt...k polles fores m pianei apelpisisa alla prospa8w k 3ekollaw...ginodai k diafora sinexia k pws n sigedrw8eis?...8elw n kanw tosa polla pragmta k dn prolavainw k mou th spaei para poli alla ti na kanoume mia fash einai k 8 perasei...mia xronia etsi dn lene oloi?...e meta vlepoume...kai mena me anxwnei k me tromazei to meta alla ti na peis...dn borw n kanw tpt...opote to 8ema einai na zeis to smr kai an tixei xtipas kai kanena kommataki se kana toixo...prosextika mn se piasoun...xDDDDDDDDDD...mn to vazeis katw re...prospa8ise k 8a deis...tlm...cya

Estella είπε...

Καλησπέρα Κριστ,
Μερικές φορές το άγχος των πανελληνίων μας κάνει να χάνουμε την μπάλα...
Λοιπόν, επειδή βρέθηκα σ αυτή τη θέση και είχα ακριβώς τα ίδια συναισθήματα θα σου πώ οτι η ευτυχία σου δεν καθορίζεται απο τις εξετάσεις. Δες το στις πραγματικες του διαστάσεις. Τι είναι οι πανελλήνιες; είναι ΕΝΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ που θα το διορθώσουν οι ίδιοι καθηγητές που σου κάνουν μάθημα. Συνήθως είναι ΜΕΤΡΙΑΣ δυσκολίας πράγμα που αυτομάτως σημαίνει οτι σίγουρα κάποια στιγμή έχεις γράψει κάτι δυσκολότερο...

Τώρα για το αγόρι που λές... Οι άνθρωποι έχουν το εξής κακό. Πηγαινοέρχονται. Δε μπορούμε να τους κρατήσουμε...Μπορουμε ομως να προχωρήσουμε και ν αλλάξουμε σελίδα. Χρησιμοποίησε κάτι να απασχολήσεις το μυαλό σου. Όπως για παράδειγμα τα μαθήματα... :) Ξερω ακουγεται λίγο κάπως αλλά πρέπει να βάλεις έναν στόχο και να πιστέψεις στον εαυτό σου. Ευχομαι ο,τι καλύτερο.

Χριστίνα είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ ziggy και estella.
Πραγματικά μοθ δίνεται κουράγιο και σας ευχαριστώ τόσο πολύ γι αυτό<3


Ουράνια φιλιά!
Κρίστ.