Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Tο τελευταίο καλοκαίρι.

Έφτασε.
Γεμάτο υποσχέσεις,χρώματα,αρώματα,διάβασμα..
Θεέ μου..διάβασμα..
Θα τα καταφέρω όμως..
Έχω πια εμπιστοσύνη στον εαυτό μου..
Έχει όμως και κάτι μελαγχολικό αυτό το καλοκαίρι..
Είναι βλέπεις το τελευταίο καλοκαίρι της σχολικής μας ζωής..Περιμένοντας την τελευταία τάξη..Γ λυκείου..Η τελευταία τάξη..Η τελευταία παράσταση...Μετά η αυλαία κλείνει και η πραγματική ζωή αρχίζει..Περίεργο συναίσθημα...Χαρμολύπη..Πικρία μαζί με ανακούφιση..
Το ξέρω πως θα χαθώ απ όλους και απ όλα..Το ξέρω γιατί εγώ θα το επιλέξω..Πάντα έτσι έκανα..Όποτε πήγαινα να δεθώ παραπάνω με κάποιον έφευγα..Πάντα φοβόμουν αυτό το δέσιμο,τον πόνο του αποχωρισμού..Για να μην πονέσω λοιπόν,απλά προσπαθούσα να μην δένομαι καθόλου..Απλά..να..με σένα είναι αλλιώς..Δεν θέλω να δεθώ αλλά το κάνω άθελά μου..Δεν μπορώ να καταλάβω τι σόι μαγική επιρροή είναι αυτή που ασκείς πάνω μου...Προχθές σου απάντησα δήθεν αδιάφορα πως ναι,δεν θα δηλώσω καθόλου Αθήνα...Είδα το βλέμμα σου..Πόσο με πόνεσε..Όλα είναι εναντίον μας..Πάντα ήταν..Εμπόδια παντού..Έχω μάθει πια να μην κυνηγάω το ακατόρθωτο..Όπως τα φέρει η ζωή..Ξέρεις κάτι όμως;Γιατί όποτε σε βλέπω έχω αυτή την αίσθηση πως δεν θα σε χάσω ποτέ;Ό,τι κι αν γίνει..Δεν ξέρω γιατί είναι τόσο έντονο με σένα..Ποτέ δεν μπόρεσα να το εξηγήσω..Δεν ζητάω εξηγήσεις όμως πια..Είναι το τελευταίο καλοκαίρι μας σαν μαθητές..Μετά όλα αλλάζουν..Μεγαλώσα..Μεγάλωσες..Μεγαλώσαμε μαζί...Εγώ είμαι εγώ,εσύ είσαι εσύ και αυτό είναι το τελευταίο καλοκαίρι μας...Ας το ζήσουμε χωρίς ενδοιασμούς. :)



''Εμείς δε ζούμε σε άλλη εποχή
η μοίρα μας έταξε σε αυτή
ο ουρανός δεν κρύβει από πάνω θεό
κι εσύ είσαι εσύ κι εγώ είμαι εγώ''



Kρίστ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: