κ πάλι γυρίζω στα παλιά...

Δεν με πιάνει ύπνος..πρέπει να γράψω..πρέπει να γράψω για 'σένα'..να 9υμη9ώ..

Να μην 3εχάσω..Ποτέ να μην 3εχάσω..τις μέρες που ήσουν η ζωή μου.

5/11/08

Κ ολο απομακρυνεσαι......
Μεσα στην ομιχλη...
Σου φωναζω..ουρλιαζω τ ονομα σου..αλλα εσυ εκει...
Φευγεις..δν σ ενδιαφερει πια να νοιαζεσαι για μενα...
Βαρεθηκες..ισως κουραστηκες να περιμενεις..
Δεν πειραζει...ασε με να σε βλεπω στα ονειρα μου..
Μου φτανει..γιατι εισαι η ζωη μου..κ αν εισαι μακρια μου εγω θα βρισκομαι κοντα σου...με την σκεψη..με την καρδια..
Γιατι οσο κι αν ακουγεται κοινοτυπο...
  Σ αγαπω αληθινα!
Μην μου πληγωθεις ποτε αγαπη μου!..Δεν σου αξιζει..
Όχι οπως εγω..Ειναι πολυ σκληρο να βρισκομαι μακρια σου....

--------------------------------------------------------------------------------

Όμως αυτά είναι παρελ9όν.

Το παραμύ9ι τέλειωσε και αρχίζει η ζωή.

Καιρός να κατέβω απ το λιλά συννεφάκι μου

και να 'σε' αντικρίσω κατάματα..έτσι όπως είσαι..

Και όχι έτσι όπως 9ελω εγώ να σε βλέπω..

Ελπίζω να τα καταφέρω..

Σιγά-σιγά(όπως λες κι ΄'εσύ')

Καλό 3ημέρωμα mon petit nuage.

Κριστ.